«Συναυλία αγάπης» πραγματοποιήθηκε στα
Σέρβια την Κυριακή 1η Απριλίου, το βράδυ. Τη Συναυλία διοργάνωσε ο
Μορφωτικός Όμιλος Σερβίων «Τα Κάστρα» και είχε σκοπό να συνδράμει ηθικά και
οικονομικά σε μια οικογένεια Συμπολίτη μας ο οποίος από το περασμένο καλοκαίρι
αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, έπειτα από τροχαίο ατύχημα. Να
ευαισθητοποιήσει όλους, ώστε να δείξουμε την αγάπη μας και την αλληλεγγύη μας.
Πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τελετών
του Ξενοδοχείου «Ναϊάδες», η οποία προσφέρθηκε απολύτως αφιλοκερδώς από τη
διεύθυνση του Ξενοδοχείου. Το μέγεθος της αίθουσας, ο διάκοσμος, ο φωτισμός
βοήθησαν πολύ στην όλη παρουσίαση.
Στη Συναυλία συμμετείχαν με τη σειρά που
παρουσιάστηκαν οι: Μάρκος Βαλαβάνης - Τραγούδι – Κιθάρα, Δημήτρης Ταϊρίδης -
Ηλεκτρική κιθάρα, Βαγγέλης Μαραμής -
Πιάνο\ Synths, Γιάννης Ναλμπάντης – Τύμπανα.
Η μουσική και τα τραγούδια που παρουσίασαν οι Μουσικοί ήταν προσαρμοσμένα στην
περίπτωση και ο τρόπος που τα απέδωσαν ήταν άριστος, ώστε μολονότι το είδος
είναι πολύ νεανικό, ακούγονταν και από τους μεγαλύτερους όχι απλώς ανεκτά, αλλά
με ευχαρίστηση, έως και ενθουσίασαν το κοινό.
Δεύτερο στη σειρά σχήμα ένα ποντιακό. Ο
Γιάννης Βελισσάρης με τη Λύρα του και ο Μιχάλης Καλαϊτζίδης με το νταούλι
έδωσαν άλλο χρώμα στη βραδιά. Ήταν τόσο γλυκό το άκουσμα της λύρας που συνεπήρε
και ενθουσίασε όχι μόνο όσους έχουν καταβολές ποντιακές και είναι πιο
εξοικειωμένοι με αυτή τη μουσική, αλλά όλο το κοινό.
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος
παρουσιάστηκε ο Μανώλης Χατζημανώλης με την κιθάρα και το τραγούδι, ο Βαγγέλης
Μαραμής στα πλήκτρα και ο Νίκος Μπάκανος στο μπουζούκι. Όλα τα τραγούδια ήταν
επιλεγμένα ακριβώς για την περίπτωση, με θέμα την αγάπη, τον εθελοντισμό, την
προσφορά. Όσο για την εκτέλεση είναι προτιμότερο να μην πούμε τίποτε, γιατί θα
μειώσουμε την πραγματικότητα. Από ένα σημείο και μετά οι καλλιτέχνες και το
κοινό έγιναν όλοι μια παρέα.
«Μακάρι το τραγούδι να φθάσει στο θρόνο
του Θεού ως προσευχή για το Νίκο».
Όλοι οι Καλλιτέχνες και των τριών
σχημάτων προσφέρθηκαν εθελοντικά στηρίζοντας την προσπάθεια για τον Συμπολίτη
μας. Είναι συγκινητικό ότι και άλλοι θα ήθελαν να συνεισφέρουν…
Η Συναυλία διήρκεσε πάνω από δύο ώρες
και όλοι έφυγαν γεμάτοι από αισθήματα και περισσότερο ευαισθητοποιημένοι στον
πόνο του άλλου.
Όσοι θα ήθελαν να συνεισφέρουν και δεν
μπόρεσαν, στο Γραφείο του Μορφωτικού υπάρχει ειδικός κουμπαράς.
