ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Oι Δραστηριότητες του Ομίλου μας

Συνεχίζονται κανονικά οι εγγραφές στα διάφορα τμήματα του Ομίλου μας, ήτοι:

Τμήματα Ζωγραφικής όλων των ηλικιών, τα οποία θα αρχίσουν να λειτουργούν από το Σάββατο, 1^η Οκτωβρίου στο «Σπίτι του Παιδιού» και από ώρα 3 έως 7μ.μ. με τον Στέργιο Καπέλα.

Τμήματα Σκακιού επίσης όλων των ηλικιών τα οποία άρχισαν ήδη να λειτουργούν από την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου με το εξής πρόγραμμα :

Πέμπτη 5-7 μ.μ. Θεωρία για τους Αρχαρίους

Πέμπτη 7-9 μ.μ. Θεωρία για τους Προχωρημένους

Σάββατο 7-9 μ.μ. Όλοι μαζί Αγώνες.

Τα μαθήματα γίνονται στο Γραφείο του Μ.Ο.Σ.

Πρόθεσή μας όλοι οι μαθητές να βγάλουν ειδικά δελτία για να μπορούν να συμμετέχουν σε αγώνες εκτός Σερβίων και να διοργανώνουμε αγώνες και στα Σέρβια.

Χορευτικά

Δύο παιδικά με χοροδιδάσκαλο την Μαριάννα Γεωργανάκη

Το πρόγραμμα θα ανακοινωθεί προσεχώς

Ένα Εφηβικό κάθε Σάββατο 6-7μ.μ.

και ένα Ενηλίκων κάθε Δευτέρα 8-9 μ.μ.

με χοροδιδάσκαλο τη Δώρα Αγοραστού.

Φέτος ιδρύουμε δύο νέα τμήματα χορευτικά, ένα Ενηλίκων (αρχαρίων) και ένα Νέων. Το όνομα του Χοροδιδασκάλου και το πρόγραμμα θα ανακοινωθούν προσεχώς. Όσοι έχουν εγγραφεί ή απλώς ενδιαφέρονται μπορούν να έλθουν τη Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου στις 6μ.μ. στο Δ΄ Δημοτικό Σχολείο για να ρυθμιστεί το πρόγραμμα.

Από 1^ης Σεπτεμβρίου συνεχίζει τα μαθήματά της και η χορωδία μας με χοράρχη τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο και στο πιάνο τη Δέσποινα Νταβατζή.  Φέτος έχει  προσεγγίσει τα πενήντα μέλη και η απόδοσή της βελτιώνεται καθημερινά.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

«Περιβάλλον και Πολιτισμός-Φωνές νερού μυριάδες».

Ο Μορφωτικός Όμιλος Σερβίων συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού «Περιβάλλον και Πολιτισμός-Φωνές νερού μυριάδες». Το θέμα με το οποίο συμμετέχουμε είναι «Το Μεγάλο Φαράγγι των Σερβίων, Η Χούνη» Η διάρκεια των εκδηλώσεων είναι τρεις ημέρες, ήτοι από Πέμπτη 6, έως και Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011.

Στις δύο πρώτες ημέρες, ήτοι Πέμπτη και Παρασκευή 6 και 7 Οκτωβρίου θα επισκεφθούν το Φαράγγι σχολεία της περιοχής μας:

Γυμνάσιο Σερβίων

Γεν. Λύκειο Σερβίων

ΕΠΑΛ Σερβίων

Γυμνάσιο Βελβεντού

Λύκειο Βελβεντού

Γυμνάσιο Λιβαδερού

Πειραματικό Γυμνάσιο Κοζάνης

Κατά την περιήγηση θα τονισθεί η σημασία του νερού στη δημιουργία του φαραγγιού θα επισημανθούν τα ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα βράχια που δημιουργήθηκαν από τη διάβρωση, θα αναφερθούν μυθολογικά στοιχεία που σχετίζονται με τους βράχους αυτούς, θα γίνει σύντομη αναφορά στα ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία της Βυζαντινής Καστροπολιτείας των Σερβίων που ξεκινάει από την άκρη του Φαραγγιού και τέλος θα μεταφερθούν οι μαθητές σε μία αίθουσα όπου θα προβληθούν δύο video, ένα με αναρριχητές στο φαράγγι και ένα που αναφέρεται στο χρυσό, που λέγεται ότι υπήρχε στο φαράγγι και γινόταν εκμετάλλευση στα χρόνια του Βυζαντίου.

Στα παιδιά θα δοθεί ένα δισέλιδο ενημερωτικό για το Μεγάλο Φαράγγι των Σερβίων.

Το βράδυ της Παρασκευής 7 Οκτωβρίου ο Καθηγητής Γεωλογίας και Κοσμήτορας 

της Σχολής Θετικών Επιστημών-Α.Π.Θ. κύριος Σπύρος Παυλίδης και ο Καθηγητής

 Γεωλογίας κύριος Αλέξανδρος Χατζηπέτρος θα δώσουν διάλεξη στα Σέρβια με θέμα 

«  Γεωμορφολογική διαμόρφωση των Φαραγγιών στα Σέρβια. Η δράση του νερού και 

της τεκτονικής» 

Καλούμε όλους τους Σερβιώτες να τιμήσουν την εκδήλωση που αφορά αποκλειστικά τον

 τόπο μας.

Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου θα γίνει ανάλογη περιήγηση στο Φαράγγι για το κοινό. Η ώρα θα ανακοινωθεί εγκαίρως.

Το κείμενο που θα δοθεί στα παιδιά είναι το παρακάτω:

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΩΝ ΣΕΡΒΙΩΝ (Η ΧΟΥΝΗ)

Νότια της σημερινής πόλης των Σερβίων, στους ορεινούς όγκους των Πιερίων, υπάρχει ο λόφος με τα βυζαντινά μνημεία. Στην κορυφή του δεσπόζει το μεσαιωνικό κάστρο, γύρω από το οποίο ήταν αναπτυγμένη μέσα σε τρεις επάλληλες σειρές τειχών η βυζαντινή πόλη των Σερβίων. Ο παραπάνω λόφος οριοθετείται αμφίπλευρα, δυτικά και ανατολικά, από δύο φαράγγια (το μεγάλο και το μικρό αντίστοιχα) τα οποία αποτελούσαν απροσπέλαστες φυσικές οχυρωματικές διατάξεις.

Το φαράγγι (στενή και βαθιά κοιλάδα) είναι υδατογενές κυρίως δημιούργημα και προκύπτει από την ποτάμια διάβρωση των ορεινών όγκων. Η δημιουργία του προϋποθέτει ειδικές γεωλογικές συνθήκες, όπως π.χ. συμπαγές πέτρωμα, απότομη κλίση στρωμάτων κλπ.

Τα φαράγγια των Σερβίων, οι όμορφες αυτές ρυτίδες της γης, είναι διανοιγμένα σε μεσοζωικής ηλικίας μεταμορφωμένο ασβεστόλιθο (μάρμαρο). Το πέτρωμα αυτό είναι ιζηματογενές και το βασικό του συστατικό είναι ο ασβεστίτης (CaCO₃). Δημιουργήθηκε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια πριν στον πυθμένα μιας βαθιάς θάλασσας. Όταν μετά από κάποιες σύνθετες γεωλογικές διεργασίες ανέβηκε πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, άρχισε η αποσάθρωση και η διάβρωση, δηλαδή η διάλυσή του.

Τα φαράγγια των Σερβίων είναι έξοχα δείγματα των πολύπλοκων και μακροχρόνιων φυσικών διεργασιών που έχουν συντελεστεί στην περιοχή, οι οποίες συνδυάζουν τη διάνοιξη ρηγμάτων και τη διαβρωτική δράση του νερού. Δημιουργήθηκαν εξαιτίας της ανάγκης των νερών, από τους πίσω ορεινούς όγκους και το οροπέδιο της παλιάς Λάβας, να βρούνε διέξοδο προς τα χαμηλότερα, προς την κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονα. Η χρονική περίοδος δημιουργίας των φαραγγιών πιθανώς ξεκινάει κατά το Πλειστόκαινο (1-2 εκατομμύρια χρόνια πριν), εποχή κατά την οποία παρουσιάζεται μια ιδιαιτερότητα στο κλίμα με διαδοχικές εναλλαγές θερμών και ψυχρών περιόδων (παγετώδεις και μεσοπαγετώδεις περίοδοι). Οι τεράστιες ποσότητες νερού που απελευθερώθηκαν κατά το λιώσιμο των παγετώνων, ακολουθώντας διαδρομές μέσα από ασυνέχειες που προκάλεσαν τα ρήγματα, λάξευσαν βαθιά τους ασβεστολιθικούς όγκους, δίνοντας στο ανάγλυφο τη σημερινή του μορφή. Η διαμόρφωση των φαραγγιών εξελίσσεται από τότε μέχρι και σήμερα.

Στα φαράγγια των Σερβίων υπάρχουν και πολλές μικρότερες σπηλιές (όπως είναι οι φωλιές των άγριων πουλιών) ή μεγαλύτερες (όπως είναι οι σπηλαιοεκκλησιές). Τα φαράγγια, τα σπήλαια και άλλες γεωμορφές που δημιουργούνται στον ασβεστόλιθο, οφείλονται κυρίως στη χημική διάλυσή του από το νερό, με τη συνέργεια της τεκτονικής. Το νερό της βροχής εμπλουτίζεται με διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) από την ατμόσφαιρα και το έδαφος, δημιουργώντας ανθρακικό οξύ. Αυτό το ελαφρώς όξινο βρόχινο νερό διαλύει τον ασβεστόλιθο επιφανειακά και εσωτερικά, εισχωρώντας μέσα από ρωγμές, δημιουργώντας αυτές τις γεωμορφές. Η όλη διαδικασία ονομάζεται «καρστικοποίηση». Μικρά ρήγματα είναι η αιτία που δημιουργούνται οι καταρράκτες μέσα στα φαράγγια που διαρρέονται από νερό. Σε αυτή την περίπτωση η κίνηση του νερού γίνεται απότομα καθοδική διαβρώνοντας κάθετα το πέτρωμα. Άλλος τρόπος δημιουργίας των καταρρακτών είναι όταν το νερό διερχόμενο πάνω από ανθεκτικό στη διάβρωση πέτρωμα, συναντά μαλακότερο πέτρωμα το οποίο παρασύρει δημιουργώντας ανισόπεδες κοίτες.

Το μήκος του Μεγάλου Φαραγγιού των Σερβίων πλησιάζει τα 3 χιλιόμετρα, το δε μέγιστο ύψος υπερβαίνει τα 200 μέτρα. Η είσοδός του βρίσκεται στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, μια παλιά βυζαντινή, βασιλικού ρυθμού εκκλησία του 15^ου αιώνα. Στην έξοδό του υπάρχει το μοναδικό στη Δυτική Μακεδονία Βυζαντινό Κάστρο, με πύργους και δυο σειρές τειχών του 6^ου και του 11^ου αιώνα, ένας κόσμος ξεχωριστός, γεμάτος μυστήριο και ομορφιά.

Πριν από χρόνια στο Μεγάλο Φαράγγι έρρεε άφθονο νερό που ξεκινούσε από τον «Καθάριο», μια πηγή κοντά στην παλιά Λάβα, σχηματίζοντας μικρούς και απότομους καταρράκτες και δημιουργούσε μικρές και μεγάλες λιμνούλες στη βάση του, που οι κάτοικοι ονόμαζαν «καζάνια». Τα πιο μεγάλα είναι τρία. Σύμφωνα με την παράδοση στο ένα υπήρχε άφθονο χρυσό, γι’ αυτό οι Σερβιώτες ονόμασαν το μεγάλο Φαράγγι και «χρυσό φαράγγι». Σήμερα άφθονο νερό συναντάμε μόνο κατά τους χειμερινούς μήνες. Στη διαδρομή του το νερό κινούσε δύο νερόμυλους. Κατά μήκος του Φαραγγιού το 1932 είχε κατασκευασθεί τσιμεντένιο αυλάκι μεταφέροντας μέρος του άφθονου νερού στον κάμπο και στις αυλές των σπιτιών, και από τους Αγίους Αναργύρους μέχρι να φθάσει στα πρώτα σπίτια των Σερβίων κινούσε άλλους τρεις νερόμυλους. Σήμερα πάνω από το αυλάκι υπάρχει περιπατητικός διάδρομος, που ο επισκέπτης κάθε ηλικίας μπορεί να το διαβεί με ασφάλεια και να θαυμάσει το φυσικό πλούτο ιδιαίτερης αισθητικής ομορφιάς.

Τα ασβεστολιθικά βράχια που το στολίζουν έχουν πάρει ανθρωπόμορφα, ζωόμορφα και άλλα παράξενα σχήματα και είναι μοναδικά σε όλη την Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν από «φυσική λάξευση», δηλαδή από τις φυσικές και χημικές διεργασίες της αποσάθρωσης και της διάβρωσης πάνω στα ασβεστολιθικά πετρώματα, Οι πέτρινοι αυτοί όγκοι που υπάρχουν διάσπαρτοι βρίσκονται κοντά σε κατοικημένη περιοχή και έχουν μια μοναδικότητα. Οι απλοί άνθρωποι τους έχουν δώσει ονόματα σύμφωνα με το σχήμα τους, όπως «ο μαρμαρωμένος βασιλιάς», «ο μαρμαρωμένος δεσπότης», «ο μαρμαρωμένος άρχοντας», «ο μαρμαρωμένος αετός», «η μαρμαρωμένη αρκούδα», «το μαρμαρωμένο πουλί» κ.ά. Οι βράχοι του φαραγγιού αλλάζουν συνεχώς μορφές ανάλογα με τη διάθεση, τη φαντασία και τη θέση που τους βλέπει κανείς. Δηλαδή μια μορφή ανθρώπινη από μια πλευρά, μπορεί να μοιάζει από την άλλη με πουλί. Ρόλο παίζουν και οι καιρικές συνθήκες καθώς και η φωτεινότητα της ώρας. Άλλοι όγκοι -ο συνολικός αριθμός των οποίων είναι μεγαλύτερος του εκατό- είναι κωνικοί με οξύληκτες κορυφές και έχουν ύψος κατά πολύ πολλαπλάσιο της βάσης τους. Η μορφολογία τους παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον για μελετητές και επιστήμονες.

Γύρω από τους βράχους αυτούς ο λαός μας έπλασε μύθους αληθοφανείς συνδέοντας αυτά τα ιδιόμορφα γεωλογικά-γεωμορφολογικά φαινόμενα με ιστορικά γεγονότα. Οι διηγήσεις λένε ότι, όταν οι Τούρκοι πήραν το κάστρο, η Παναγία μαρμάρωσε το δεσπότη, τους άρχοντες, τους στρατιώτες και τα ζώα για να μη χαθεί τίποτα από την πόλη και να ζωντανέψουν όταν φύγουν οι Τούρκοι. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς στέκεται στην κορυφή του βουνού για να θυμίζει ότι περιμένει να απελευθερωθεί για να ξαναεγκατασταθεί στη βασιλεύουσά του.

Θρύλοι και παραδόσεις ξεπηδούν από το άγριο τοπίο του Μεγάλου Φαραγγιού: «Όσοι το διασχίσουν γίνονται πιο όμορφοι και πιο γοητευτικοί». Επίσης επιβάλλεται να το περάσουν οι ερωτευμένοι για να πάρουν θετική απάντηση στην πρόταση γάμου που θα κάνουν στο ταίρι τους, όπως συνέβη με το βασιλιά της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ και τη Σερβιώτισσα Βασίλισσα και Μοναχή Θεοδώρα το 1230 μ.Χ..

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χλωρίδα και η πανίδα του φαραγγιού. Μικρές ομάδες σκληρόφυλλων θάμνων πρίνου, οξύκεδρου και φυλλοβόλων θάμνων γαύρου, οστριάς και χασμόφυτων, καθώς και αρωματικών φυτών κοσμούν τις πλαγιές του φαραγγιού. Στα σπήλαια και στις σχισμές των ασβεστολιθικών βράχων βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πουλιών, ερπετών και θηλαστικών.

Οι καταπληκτικοί γεωμορφολογικοί σχηματισμοί, η χλωρίδα και η πανίδα, ο αχός του νερού συνθέτουν μια μοναδική σε αγριότητα εικόνα, καθιστώντας το Μεγάλο Φαράγγι των Σερβίων - γνωστό στην ευρύτερη περιοχή και ως «Χούνη»- από τα πιο θεαματικά της Ελλάδας.

Εντυπωσιακό είναι και το Μικρό Φαράγγι των Σερβίων που είναι γνωστό και ως φαράγγι του Αγίου Γεωργίου του Κρεμαστού. Το μήκος του είναι περίπου 600μ. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η σπηλαιοεκκλησιά του Αγίου Γεωργίου την οποία συναντά κανείς σκαρφαλωμένη σαν περιστεροφωλιά στον ασβεστολιθικό βράχο, θαρρείς και κρέμεται μεταξύ ουρανού και γης, στολισμένη με αρκετές αγιογραφίες εξαιρετικής τέχνης. Οι διαστάσεις της στη βάση είναι 3Χ3μ. και το ύψος φτάνει τα 3μ. Μια άγια ερημιά απλώνεται τριγύρω και γαληνεύει η ψυχή και μερώνουν οι χτύποι της καρδιάς.

Τα Φαράγγια των Σερβίων μπορούν να ικανοποιήσουν τον ιστορικό, τον ορειβάτη, το γεωλόγο, το φυσιολάτρη, τον αθλητή. Τα δύο φαράγγια, το μικρό και το μεγάλο συναντιούνται σε κάποιο σημείο και  συνεχίζουν την πορεία τους μέσα στους θρύλους και τις παραδόσεις

«Γεια σου  γερο-Φάραγγα, με τις πολλές κορφούλες,

Κάθε κορφούλα κι εκκλησιά, καθ’ εκκλησιά και βρύση

Φάραγγα, πόχεις «σκοπό» την πέτρα τη μεγάλη

Φυλάγεις τα ξωκκλήσια μας, φυλάς και τη Σερβιά μας, την ξακουσμένη πόλη.

Φυλάγεις και τα Κάστρα μας, και το μέγα μοναστήρι,

Πόχει σαράντα καλογρηές, και γέρο Αρχιμανδρίτη.

Γύρισε, γέρο-Φάραγγα, να ιδείς τους Βαροσλήδες,

Τον Παπαδημήτρ’ τον Βασιλιά, τον Γούτσιο τον Βεζύρη,

Κι αυτά τα Πανινιόπουλα που μοιράζουν τεσκερέδες.»

O Mορφωτικός Όμιλος Σερβίων στη Βουδαπέστη Με το Χορευτικό και τη Χορωδία

O Mορφωτικός Όμιλος Σερβίων

 στη Βουδαπέστη

Με το Χορευτικό και τη Χορωδία 

     

    Πενθήμερη εκδρομή από 19-23 Αυγούστου πραγματοποίησε ο Μορφωτικός Όμιλος Σερβίων «Τα Κάστρα» στη Βουδαπέστη και στη Βιέννη. Ο Όμιλός μας ήταν καλεσμένος από τον Ελληνο-ουγγρικό κυπριακό Σύλλογο Φιλίας της Ουγγαρίας να συμμετάσχει με το Χορευτικό του και τη Χορωδία του σε δύο φεστιβάλ και στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Μπελογιάννης, στις 20 και 21 Αυγούστου. Όπως δήλωσε ο Γραμματέας του παραπάνω Συλλόγου, κ. Βασίλειος Σταματόπουλος «Με τα Σέρβια υπάρχουν ξεχωριστοί δεσμοί φιλίας από τον 16ον αιώνα μέχρι σήμερα, καθώς η οικογένεια Charis Szerviczky εγκαταστάθηκαν πρώτοι στην περιοχή του Τοκάι και ο Επίσκοπος Διονύσης Παπαγιαννούσης γνωστός ως Πόποβιτς που επί των ημερών του κτίστηκαν πάνω από 35 εκκλησίες και σχολεία στην Ουγγαρία, καταγόταν από τα Σέρβια»..

Με την αφορμή της πρόσκλησης πραγματοποιήσαμε εκδρομή επιτρέποντας τη συμμετοχή και άλλων μελών μας και έτσι ο αριθμός των συμμετεχόντων έφθασε τους 98.

Ξεκινήσαμε από τα Σέρβια την Παρασκευή, στις 19 Αυγούστου στις 4 το πρωΐ, δύο λεωφορεία. Ο δρόμος πολύς, ώρες ατέλειωτες μέχρι τη Βουδαπέστη. Η μεγάλη καθυστέρηση στα σύνορα. Ελλάδα, Σκόπια, Σερβία, Ουγγαρία, περάσαμε έξι συνολικά τελωνεία. Κουραστικό το οδικό πρόγραμμα, όμως αφήνει πολλές εμπειρίες, που τις νιώθεις καλύτερα όταν καταλαγιάζει η κούραση και αναπολείς τα περασμένα.

Στη διάρκεια του ταξιδιού η Πρόεδρος του Μ.Ο.Σ. έκανε μια σύντομη ξενάγηση για να προϊδεάσει τους εκδρομείς για τη χώρα που πρόκειται να επισκεφτούν και τι πρόκειται να δουν. Μίλησε γενικά για την Ουγγαρία, για τη Βουδαπέστη και το χωριό Μπελογιάννης, για τις εκδηλώσεις στις οποίες θα συμμετάσχουν.

Άφιξη στη Βουδαπέστη

Φθάσαμε στη Βουδαπέστη μεσάνυχτα. Ήταν όλα ταχτοποιημένα και σε δέκα λεπτά πήραμε όλοι τα δωμάτιά μας στο ξενοδοχείο. Ένα λιτό δείπνο μας περίμενε μέσα στα δωμάτια.

Το ξενοδοχείο, το Helia, 4****. Άνετο, καθαρό με θέα όλα τα δωμάτια στο Δούναβη, απέναντι από το νησί Μαργαρίτα, και με πολλές υπηρεσίες. Πισίνες, σάουνα, σπα, κλπ.

Το πρόγραμμά μας για την πρώτη μέρα στη Βουδαπέστη είχε ξενάγηση στην πόλη, αλλά λόγω της Εθνικής εορτής που γιορτάζουν οι Ούγγροι είχε τόση κίνηση στην πόλη που θα ήταν αδύνατη η πρόσβαση στο κέντρο. Σήμερα γιορτάζουν τη μέρα του Αγίου Στεφάνου, του Α΄ βασιλιά της Ουγγαρίας, που έγινε και άγιος της Ορθοδοξίας το 2000. Γιορτάζουν επίσης τη μέρα της ίδρυσης του Ουγγρικού κράτους, τη μέρα της σοδειάς του ψωμιού. Σήμερα κάνουν το πρώτο ψωμί από τη νέα σοδειά και σήμερα θα γίνει ο αγιασμός του ψωμιού. Εμείς οι Έλληνες, είπε ο Ξεναγός,  γιορτάζουμε και το χωριό Μπελογιάννης.

Έτσι το Σάββατο επισκεφτήκαμε τα Παραδουνάβια χωριά. Σ’ όλη τη διαδρομή κατά μήκος του Δούναβη ο ξεναγός μας μιλούσε για την Ουγγαρία και την ιστορία της. Φυσικά είχαμε δύο ξεναγούς, έναν σε κάθε λεωφορείο.

 Πρώτος σταθμός το Έστεργκομ (Esztergom), μία από τις δύο έδρες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της Ουγγαρίας. Στο Έστεργκομ επισκεφθήκαμε το ναό του Αγίου Στεφάνου. Η Βασιλική αυτή είναι ο μεγαλύτερος ναός της Ουγ­γαρίας, με ένα Θησαυροφυλάκιο που μαζί με το Χριστιανικό Μουσείο κρύβει ανεκτί­μητης αξίας εκκλησιαστικά κειμήλια. Το Έστεργκομ, 60 χιλ. από τη Βουδαπέστη είναι πρωτεύουσα του Νομού και μεσαιωνική πρωτεύουσα της Ουγγαρίας  από 970-1235

Κατά τη διαδρομή πήρε για λίγο το λόγο ο Γραμματέας του Ελληνο- κυπριακού -ουγγρικού Συλλόγου, ο κ. Βασίλειος  Σταματόπουλος, ο οποίος διέκοψε τις διακοπές του στην Ελλάδα και ήρθε εδώ για να μας εξυπηρετήσει και τον ευχαριστούμε θερμά:

«Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που είστε εδώ, σαν ανταπόδοση της επίσκεψής μας  στα Σέρβια με τους Raiko. Χάρη στο δικό σας Παπαγιαννούση οφείλεται ο πολιτισμός σ’ όλη την Αυστροουγγαρία, διότι έτυχε να είναι Επίσκοπος της Βούδας

Το 1796 ιδρύθηκε η ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα της Βουδαπέστης. Το 1951 οι κομμουνιστές μας πήραν την Ορθόδοξη Εκκλησία και την παρέδωσαν στο Ρωσικό Πατριαρχείο και διέλυσαν την Κοινότητα. Πριν 5 χρόνια με αγώνα καταφέραμε να επαναλειτουργήσουμε την κοινότητα.»

Αναφέρθηκε στους Τάφους, τους οποίους διεκδικούσαν οι Σκοπιανοί και με δικό τους αγώνα κατάφεραν να αποδείξουν ότι είναι ελληνικοί, Μακεδονικοί. Μπροστά από την Εκκλησία έκαναν ένα μνημείο της Ελληνικής Α΄ Διασποράς.  Όπως μας είπε ο δεύτερος ξεναγός μας, ο Σπύρος Αγκάρντι, ο οποίος την προηγούμενη φορά που ήρθαμε ήταν πρόεδρος της Αυτοδιοίκησης της Βουδαπέστης και τώρα προσφέρθηκε αφιλοκερδώς να μας ξεναγήσει, πρόσφατα βρέθηκε και άλλος τάφος που στην επιγραφή αναφέρονται τα Σέρβια. Δυστυχώς ο χρόνος μας ήταν πολύ περιορισμένος και δεν μπορέσαμε να τους επισκεφθούμε.

Επόμενος σταθμός ο Άγιος Ανδρέας, το Szentendre. Το ιστορικό κέντρο του Αγίου Ανδρέα είναι ακριβώς στην όχθη του Δούναβη, γι’ αυτό κινδυνεύει κάθε χρόνο. Η ονομασία Άγιος Ανδρέας είναι από τον 13^ο αι. Εδώ έχει βρεθεί εκκλησία του Αγίου Ανδρέα. Το ιστορικό κέντρο έχει την ατμόσφαιρα λίγο μεσογειακής πόλης, λίγο Βαλκανίων, με το στυλ Μπαρόκ..

Στο Sentendre επισκεφθήκαμε την ελληνική εκκλησία της Παναγίας στην οδό Ελλήνων, από την πλατεία προς το Δούναβη και κάναμε βόλτα στην παραλία του Δούναβη. Στην αρχή της οδού η εκκλησία με την ελληνική επιγραφή. Μία μεγάλη αγορά με μικρομάγαζα με τουριστικά είδη τράβηξε την προσοχή όλων. Σουβενίρ και δωράκια…

 Είναι πολύ όμορφο μέρος, εμπνέονται οι ζωγράφοι. Η πολίχνη φημίζεται και για τις γραφικές ταβέρνες της. Τώρα είναι από τα πιο σημαντικά τουριστικά μέρη της Ουγγαρίας.

Ο χρόνος περιορισμένος. Γεύμα στο ξενοδοχείο και ετοιμασία για την εκδήλωση.

Πρώτη παράσταση στη Βουδαπέστη, σε φεστιβάλ. Στο 8^ο  δημαρχιακό διαμέρισμα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ  μειονοτήτων  σε συνεργασία με την πρόεδρο της Ελληνικής Αυτοδιοίκησης του 8^ου διαμερίσματος, κα Ειρήνη Μποζόνα.  Πριν την παράσταση η Πρόεδρος του Μ.Ο.Σ., Χρυσάνθη Καραγιαννίδου, απηύθυνε χαιρετισμό και ευχαρίστησε για την πρόσκληση:

Χαιρετισμός στη Βουδαπέστη

 Θα θέλαμε πρώτον να ευχαριστήσουμε για την ευγενική πρόσκλησή σας προς τον Όμιλό μας, για τη συμμετοχή στις εκδηλώσεις σας. Να ευχαριστήσουμε όλους όσους συνετέλεσαν ώστε να είμαστε σήμερα εδώ και να χαιρόμαστε μαζί σας τις εκδηλώσεις…

Ευχαριστούμε τα μέλη του Ελληνο-Κυπριακού-Ουγγρικού Συλλόγου Φιλίας και ιδιαιτέρως τους κυρίους Σταματόπουλο Βασίλειο και Θεόδωρο Σκεύη, για όλη τη βοήθεια που μας προσέφεραν στην οργάνωση της επίσκεψής μας αυτής και της συμμετοχής μας στις εκδηλώσεις σας.

Ο Σύλλογός μας, ο Μορφωτικός Όμιλος Σερβίων  «Τα Κάστρα» έχει ιδρυθεί το 1978 και έχει ως σκοπό του τη διάσωση και διατήρηση των στοιχείων της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς του τόπου. Αυτόν το σκοπό υπηρετεί η δημιουργία των χορευτικών μας τμημάτων και της χορωδίας μας, που θα σας παρουσιάσουμε σήμερα. Ο Όμιλός μας έχει στους στόχους του επίσης και την επικοινωνία και συνεργασία με άλλους Συλλόγους εντός και εκτός Ελλάδος. Ιδιαίτερα με την Ουγγαρία μας δένουν στενοί δεσμοί καθόσον πολλές οικογένειες από τον 17 αι. έφυγαν από τα Σέρβια και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Ουγγαρίας, όπως για παράδειγμα οι Charis/Szerviczky (το δεύτερο, ουγγρικό επίθετο, δηλώνει τον τόπο καταγωγής, τα Σέρβια). Σερβιώτες εγκαταστάθηκαν εκείνη την περίοδο στο Τοκάι και κατά πολλές μαρτυρίες είναι αυτοί που έφεραν την άμπελο και καλλιεργείται σήμερα φτιάχνοντας το καλύτερο κρασί της Ευρώπης. Σερβιώτες επίσης έφεραν σε περιοχές του Τοκάι το δαμάσκηνο,  που είναι το κατ’ εξοχήν φρούτο των Σερβίων. Σερβιώτης ήταν ο Επίσκοπος Διονύσης Παπαγιαννούσης, ο γνωστός Πόποβιτς, ο οποίος τόσα προσέφερε στη χώρα σας.

Αυτούς τους Ιστορικούς δεσμούς θέλουμε να ζωντανέψουμε σήμερα με την επίσκεψή μας στη Βουδαπέστη και άλλες πόλεις της Ουγγαρίας και να συνεχίσουμε μία σχέση φιλίας και συνεργασίας που προάγει τον πολιτισμό. Μ’ αυτό ως βάση σας καλούμε κι εμείς και σας περιμένουμε και μεις στα Σέρβια.

Και πάλι ευχαριστούμε για την πρόσκληση και τη φιλοξενία.»

Μετέφερε επίσης το χαιρετισμό του Δημάρχου Σερβίων, κυρίου Κωνσταντόπουλου Βασίλειου.

«Αγαπητοί Φίλοι

Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση μου δίνεται η ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί σας για πρώτη φορά.

Η φιλία και η συνεργασία που έχετε αναπτύξει με την πόλη μας τα Σέρβια και τον Μορφωτικό Όμιλο «Τα Κάστρα» αποτελεί έναν ουσιαστικό δίαυλο επικοινωνίας της κοινωνίας σας με τους πολίτες του Δήμου Σερβίων- Βελβεντού.

Αυτοί οι κοινοί δεσμοί φιλίας αποτελούν παράλληλα και τη βάση για την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων μας, σε ακόμη μεγαλύτερο και ευρύτερο επίπεδο δράσεων και στενότερης συνεργασίας. Οδηγός μας, η πλούσια ιστορική μας παράδοση καθώς και η κοινή μας πορεία στην ενωμένη Ευρώπη.

Για την Δημοτική Αρχή, για μένα προσωπικά αλλά και για την κοινωνία των Σερβίων η επαφή και η συνεργασία με κοινωνίες και πολίτες άλλων χωρών πάνω σε τομείς όπως ο πολιτισμός αποτελούν προτεραιότητα, στα πλαίσια πάντα μιας εξωστρεφούς κοινωνίας, ανοιχτής και δεκτικής για νέες συνεργασίες.

Άλλωστε οι πρώτοι πρόγονοί μας κατά τον 17ον αιώνα που έφθασαν στον ευλογημένο τόπο σας αλλά και αργότερα οι πατριώτες μας που βρήκαν καταφύγιο στον φιλόξενο τόπο σας μετά τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, αγκαλιάστηκαν από τις τοπικές κοινωνίες, ρίζωσαν, στέριωσαν και πρόκοψαν, άξιοι συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων πού είχαν ιδρύσει νέες κοινωνίες σε όλη τη Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο.

Για όλα αυτά εκ μέρους της κοινωνίας των Σερβίων , του Δημοτικού Συμβουλίου και εμού προσωπικά, θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά.

Είμαι βέβαιος ότι και στο μέλλον οι σημερινές στέρεες και εποικοδομητικές φιλικές σχέσεις θα αναπτυχθούν, ακόμη περισσότερο προς όφελος των δύο κοινωνιών.

Ως Δήμαρχος του νέου Δήμου Σερβίων – Βελβεντού στηρίζω με θέρμη τις πρωτοβουλίες αυτές και εκφράζω την ισχυρή πεποίθηση ότι υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια για μία σειρά κοινών δράσεων σε τομείς όπως ο Πολιτισμός η Εκπαίδευση , ο Αθλητισμός.

Θα ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα να επισκεφθείτε σύντομα τον τόπο μας»

Ο χώρος σε ένα πάρκο. Πολύ ευχάριστο περιβάλλον, μέσα στα δένδρα και στο πράσινο. Η χορωδία μας και το χορευτικό μας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Ένα κέρασμα σε μπουφέ σφράγισε την επίσκεψή μας εκεί και αμέσως πήραμε το δρόμο για το χωριό Μπελογιάννης.

Η Παράσταση στου Μπελογιάννη

Η παράσταση δόθηκε σε συνεργασία με τον Δήμαρχο κ. Κώστα Παπαλέξη. Και πάλι η χορωδία και το χορευτικό μας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Εδώ τραγουδήσαμε το Τζιβαέρι, που πιστεύουμε ότι άγγιξε όλους τους Έλληνες. Ήταν όντως πολύ συγκινητικό να βλέπεις στην καρδιά της Ουγγαρίας Ελλάδα. Συγκροτήματα χορευτικά χόρευαν ελληνικούς χορούς. Και εδώ μας είχαν ετοιμάσει μια μικρή δεξίωση για όλους. Στο τέλος των συγκροτημάτων έπαιξε η ορχήστρα –ελληνική ορχήστρα του χωριού- για όλους. Το γλέντι άναψε για τα καλά. Εντύπωση μας έκανε η πολλή νεολαία, που όλοι χόρευαν ελληνικούς χορούς και τους χόρευαν πολύ καλά.

Στις εκδηλώσεις αυτές συμμετέχουν εκτός των κατοίκων και πολλές επίσημες προσωπικότητες από την Ουγγρική κυβέρνηση, επίσημοι προσκεκλημένοι από το Ελληνικό κράτος και την Ελληνική πρεσβεία της Βουδαπέστης καθώς και αντιπρόσωποι της Ελληνικής - Ουγγρικής εκκλησίας. Πριν τη δική μας εκδήλωση έγινε «ο αγιασμός του ψωμιού», όπως μας είπαν, ένα είδος αρτοκλασίας, γιατί σήμερα γιορτάζουν και την ημέρα του ψωμιού. Φυσικά και εδώ απευθύναμε τον ανάλογο χαιρετισμό εκ μέρους μας και εκ μέρους του Δημάρχου μας και δώσαμε και εδώ όπως και σε όλους τους άλλους τα δώρα από την  πατρίδα μας.

Ξενάγηση στη Βουδαπέστη

Την άλλη μέρα είχαμε ξενάγηση μέσα στη Βουδαπέστη. Μία περιήγηση με το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε στην πλατεία των Ηρώων.

Αυτή η πλατεία έγινε προς τιμή και μνήμη των μεγάλων ηρώων της Ουγγρικής ιστορίας και είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης. Στο κέντρο της πλατείας υψώνεται η στήλη της Χιλιετίας («Millenium») και κτίσθηκε για τον εορτασμό της επετείου των χιλίων χρόνων από την κατάκτηση των Μαγυάρων, το 1896. Στην πλατεία αυτή καταθέτουν τα στεφάνια οι ξένες αντιπροσωπείες όταν έρχονται.

Συνεχίσαμε με μία μεγάλη περιήγηση στο κέντρο της πόλης. Ναοί, Μουσεία, θέατρα, πλατείες, το Εθνικό Επιμελητήριο το Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλιο είναι το μεγαλύτερο κτίριο της χώρας. Είναι το ωραιότερο και τέταρτο κοινοβούλιο σε μέγεθος στον κόσμο. Χτιζόταν επί 19 χρόνια, 1885-1904. Είναι γοτθικού ρυθμού, Μπαρόκ. Σε μόνιμη βάση καθημερινά δούλευαν χίλιοι εργάτες,  δεκαεπτά χρόνια εξωτερικά και δύο χρόνια εσωτερικά. Έχει μήκος 268 μέτρα, ύψος 96 μέτρα και αποτελείται από 691 αίθουσες. Έχει 386 βουλευτές, αλλά πρόθεση της σημερινής Κυβέρνησης είναι να τους περιορίσει στους 200 περίπου.

Συνεχίζοντας την περιήγηση φθάσαμε στην Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, του πρώτου Ούγγρου χριστιανού βασιλιά, ο οποίος έγινε και άγιος της Ορθοδοξίας, το 2000, όταν επισκέφθηκε τη Βουδαπέστη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Ο ναός του αγ. Στεφάνου χτιζόταν επί 54 χρόνια, από το 1851-1905. Το ύψος του ναού είναι  96 μ.. όπως και του Κοινοβουλίου Το 96 συμβολίζει ότι το 896 ήρθαν εδώ οι Ούγγροι. Στη Βουδαπέστη δεν επιτρέπεται να κτίσεις ψηλότερο κτίριο από και το Ναό του Αγ. Στεφάνου.

Επόμενος σταθμός η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ωραιότατο τέμπλο, ωραίες εικόνες, του 1802 Την Εκκλησία αυτή το κομμουνιστικό καθεστώς την πήρε από τους Έλληνες και την έδωσε στο ρωσικό Πατριαρχείο. Τώρα γίνεται μεγάλος αγώνας να την πάρουν πίσω οι Έλληνες. Η Κοινότητα είχε το νοσοκομείο της, περιέθαλπε τους απόρους, που και αυτά τα έδωσαν στους Ρώσους. Προσπαθούν τώρα να τα πάρουν όλα πακέτο. Ο Ιωάννης Καρατζάς, συνεργάτης του Ρήγα Φερραίου, συνελήφθη εδώ στην εκκλησία που δούλευε ως καντηλανάφτης. Ήταν λόγιος της εποχής, ήταν 30 χρονών, Κύπριος, κατασκόπευε υπέρ του Ρήγα Φερραίου όλη την Αστυνομία του Μέττερνιχ, αλλά όταν συνέλαβαν το Ρήγα, τον έπιασαν κι αυτόν και τον παρέδωσαν στους Τούρκους.

Σ’ ανάμνηση όλων αυτών η ελληνική κοινότητα έφτιαξε το μνημείο για τους Έλληνες της Α΄ Διασποράς, στο πάρκο μπροστά στην Εκκλησία. Εδώ καταθέτουν στεφάνια στις γιορτές, και είναι ελληνοκυπριακό.

Συνεχίζοντας κατευθυνόμαστε στον Πύργο των Ψαράδων. Περνάμε τη Γέφυρα του Γεωργίου Σίνα, που χτίστηκε το 1831 με δαπάνες του Έλληνα βαρόνου Γιώργιου Σίνα.  Η περιοχή είναι Καστρούπολη, το ιστορικό Κέντρο της Βουδαπέστης, το διαμάντι της Βουδαπέστης. 135 σκαλοπάτια για να ανεβούμε στους Πύργους. Πασίγνωστος για την καταπληκτική θέα της πόλης της Βουδαπέστης.

Τελευταία επίσκεψη το νησί της Μαργαρίτας

Ως ''νησί των ερωτευμένων'' χαρακτηρίζεται τo νησί και περιγράφεται ως ''ήρεμη'' και ''πράσινη όαση'' λόγω των θαυμάσιων κήπων που το περιβάλλουν, ενώ προσφέρεται για ρομαντικούς περιπάτους. Ονομάστηκε Μαργαρίτα από την ομώνυμη πριγκίπισσα που έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μοναστήρι που βρίσκεται εκεί.

Η τελευταία παράσταση

Λίγος χρόνος έμεινε για γεύμα και ετοιμασία και αμέσως κατευθυνθήκαμε στην πόλη Πάτυ (η Πακς) δίπλα στη Βουδαπέστη, όπου  σε συνεργασία με τον διευθυντή του πολιτιστικού κέντρου Λάσλο Σέλτνερ, δώσαμε την τελευταία μας παράσταση, με τη χορωδία και το χορευτικό. Η παράσταση αυτή είχε την καλύτερη επιτυχία από όλες. Μέσα σε πάρκο, σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον. Στο τέλος μας κάλεσαν να δοκιμάσουμε «το παραδοσιακό γκούλας».

Το βράδυ είχαμε διασκέδαση στα τσιγγάνικα βιολιά, στο χώρο του Κάστρου. Μία ώρα πρόγραμμα με τοπικούς χορευτές, και στη συνέχεια μουσική με ουγγαρέζικα βιολιά που έπαιξαν και κάποια ελληνικά τραγούδια.

Η θέα από πάνω από το Κάστρο υπέροχη τη νύχτα. Η Βουδαπέστη φωτισμένη, μια εικόνα μοναδική.

Βιέννη

Την επομένη ξεκινήσαμε για ημερήσια εκδρομή στη Βιέννη.

Βγαίνοντας από τη Βουδαπέστη είχαμε πάλι ξενάγηση μέσα στο λεωφορείο. Ο ξεναγός μας αναφέρθηκε στους Σερβιώτες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Βουδαπέστης στον 17^ο αι. Ο Παπαδήμος άλλαξε το επίθετό του  σε Szerviczky. Σύμφωνα με συνήθεια των Ούγγρων το επίθετο δηλώνει τον τόπο καταγωγής. Οι Σέρβοι αρχικά οικειοποιήθηκαν αυτό το όνομα και έλεγαν ότι κατάγονται από τη Σερβία. Έρευνα όμως απέδειξε ότι η καταγωγή είναι από τα Σέρβια Κοζάνης. (Για τη δική μας ιστορία να θυμίσουμε ότι ένας Παπαδήμος που ανακάλυψε ότι η καταγωγή του είναι από τα Σέρβια, μας επισκέφθηκε πριν τρία χρόνια και από κει ξεκίνησε όλη η επαφή μας με τους Ούγγρους, που εξελίσσεται σε μια μεγάλη ειλικρινή φιλία). Ο Παπαγιαννούσης –γνωστός εδώ ως Πόποβιτς, γνωστός επίσης ότι κατάγεται από τα Σέρβια-, πρώτος επέτρεψε και στους Έλληνες να χτίσουν τη δική τους Εκκλησία μαζί με τους Σλάβους. Το 1801 έγιναν τα εγκαίνια της Εκκλησίας. Άλλες 34 ελληνικές εκκλησίες κτίστηκαν επί των ημερών του σε όλη την ιστορική Ουγγαρία. Σήμερα αυτές ανήκουν στους Σέρβους ή στους Ρουμάνους ή στους Ρώσσους.

Δεν καταλάβαμε πότε μπήκαμε στην Αυστρία, καθόσον μεταξύ Αυστρίας και Ουγγαρίας δεν υπάρχει έλεγχος στα σύνορα. Το Δεκέμβριο του 2008 μπήκε και η Ουγγαρία στη ζώνη του Σέγγεν.

23 Οκτωβρίου του 1989 κηρύχτηκε η Δημοκρατία της Ουγγαρίας, τρίτη φορά στην ιστορία της. Πρώτη φορά το 1918, μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο –κράτησε ενάμισο χρόνο, το 1919, το Μάρτιο, για έξι μήνες έγινε σοβιετική Δημοκρατία. Δεύτερη φορά από το 1945-48, μετά έγινε η Λαϊκή Δημοκρατία και το 89 κηρύχτηκε τρίτη φορά η Δημοκρατία στην Ουγγαρία, εκλέχτηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε από το λαό, και από τότε το Κοινοβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάθε 5 χρόνια.

Φτάνοντας στη Βιέννη μας περίμεναν δύο εντόπιοι Έλληνες ξεναγοί οι οποίοι μας ξενάγησαν κατ’ αρχάς κατά την περιήγησή μας μέσα από το λεωφορείο στο δαχτυλίδι της πόλης.

«Οδός Νικολάου Δούμπα», μπροστά μας, από τη Βλάστη Κοζάνης.

Το Κοινοβούλιο της χώρας. Μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας των Αψβούργων, οι βουλευτές ανακήρυξαν την ίδρυση της Δημοκρατίας της Αυστρίας. Μπροστά από την είσοδο του κτιρίου υπάρχει η Κρήνη της Αθηνάς, το άγαλμα της θεάς της σοφίας. Το καινούργιο νεογοτθικό Δημαρχείο της πόλης. Ο Δήμος Βιέννης θεωρείται ως ένας από τους πλουσιότερους Δήμους του κόσμου. Το καινούργιο Πανεπιστήμιο. Η Εκκλησία του Τάματος. Η αρχαιότερη Εκκλησία, του 11 αι. Τα βιτρό είναι προσφορά του Νικολάου Δούμπα. Στην οδό Ελλήνων οι δύο ελληνικές εκκλησίες της πόλης και ανάμεσά τους η αρχαιότερη ταβέρνα των Ελλήνων (1447). Η Αγία Τριάδα, η πρώτη ελληνική εκκλησία και η νεοκλασσική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Βασικός ιδρυτής της β΄ ο Γεώργιος Καραγιάννης, ο μετέπειτα Φον Κάραγιαν.

Στο κέντρο της παλιάς πόλης κατεβήκαμε και νιώσαμε την άσχημη μυρωδιά από τα άλογα που οδηγούν τα παετόνια, δίπλα στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου. Ο Ναός αυτός τιμάται στη μνήμη του Πρωτομάρτυρα Στέφανου και εδώ βρίσκονται τα λείψανα ορισμένων από τους Αψβούργους. Κτίσθηκε από το 1137 έως το 1147. Το 1230 κατεδαφίζεται και παραχωρεί τη θέση του στον β΄. Η Τρίτη εκκλησία, σε καθαρό γοτθικό ρυθμό, του 15^ου αι. Στο κωδωνοστάσιο, σε ύψος 60 μέτρων, βρίσκεται η μεγαλύτερη καμπάνα της χώρας, που χτυπάει πανηγυρικά μόνο την πρωτοχρονιά. Η αρχική καμπάνα είχε κατασκευαστεί από τα κανόνια που άφησαν πίσω τους οι Τούρκοι, όταν εγκατέλειψαν τη Βιέννη το 1683. Το 1945, η καμπάνα έπεσε μέσα από τη στέγη, όταν μια πυρκαγιά έπληξε τον 'Αγιο Στέφανο. Έτσι κατασκευάστηκε μια νέα ακόμα μεγαλύτερη καμπάνα από τα υπολείμματα της παλιάς. Σώθηκε από τον παλιό ναό στο μέσο ο άμβωνας, που κοσμείται με προσωπογραφίες των τεσσάρων πατέρων της εκκλησίας και θεωρείται από τα αριστουργήματα γοτθικής γλυπτικής.

Μικρή πορεία στο ιστορικό κέντρο και επιβίβαση για τα Ανάκτορα του Σέμπρουν. 

Το Παλάτι του Schoenbrunn αποτελούσε τη θερινή κατοικία της αυτοκρατορικής οικογένειας. Το 1830 γεννήθηκε εδώ ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ, ο οποίος και κατοίκησε εδώ με την αυτοκράτειρα Σίσι από το 1848 μέχρι το 1916. Σήμερα το Παλάτι αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO εξαιτίας της μοναδικής αρχιτεκτονικής του, των εκπληκτικών επίπλων εποχής που διαθέτει, των θαυμαστών κήπων του και του πολιτικού και κοινωνικού ρόλου που έπαιξε. Το καλοκαιρινό παλάτι έχει πολύ χρυσάφι. 23,5 καράτια χρυσάφι στις περισσότερες περιπτώσεις.

Στους κήπους του Schoenbrunn υπάρχει επίσης ο Οίκος των Φοινίκων, που φιλοξενεί μία μεγάλη συλλογή από εξωτικά φυτά, τα οποία αναπτύσσονται μέσα στο μεγαλοπρεπές αυτό θερμοκήπιο το οποίο ανεγέρθηκε το 1882.

Επόμενος σταθμός στο Κέντρο της Βιέννης, λίγος χρόνος για αγορά.

Το βράδυ στη Βουδαπέστη είχαμε κρουαζιέρα νυχτερινή στο Δούναβη. Θέαμα υπέροχο. Όσα είδαμε την ημέρα τα ξαναείδαμε φωτισμένα τη νύχτα. Η τελευταία ανάμνηση από τη Βουδαπέστη.

Την άλλη μέρα το πρωΐ φύγαμε με άνεση. Ξέραμε πλέον τι ταξίδι μας περιμένει, αλλά δεν είχαμε το άγχος του ερχομού. Γυρίζαμε στα σπίτια μας γεμάτοι εντυπώσεις και ευχάριστες αναμνήσεις.

Ο δρόμος της επιστροφής πάντα πιο σύντομος. Μέσα στο λεωφορείο πολύ κέφι και η ευχαρίστηση από όλο το ταξίδι. Την ίδια ώρα της αναχώρησης φθάσαμε στα Σέρβια ξημερώματα Τετάρτης 24 Αυγούστου.

Ευχαριστούμε για όλα τον Γραμματέα του Συλλόγου κ. Βασίλειο Σταματόπουλο,  τον κ. Θεόδωρο Σκεύη, ιδιοκτήτη του τουριστικού Γραφείου στη Βουδαπέστη Theotours, τον κ. Σπύρο Αγκάρντι, Μπέντεκους για την ειλικρινή φιλία τους.